ضربان قلب بالا در حالت استراحت که به طور کلی معادل هر ضربانی بالاتر از ۱۰۰ ضربه در دقیقه (bpm) در نظر گرفته می شود، با افزایش خطر بیماری های قلبی -عروقی جدی مانند بیماری عروق کرونر و سکته مرتبط است. در حالی که علت ضربان قلب بالا در حالت استراحت (RHR) می تواند به دلیل عواملی مانند استرس، اضطراب، تغییرات هورمونی و دارو در نوسان باشد، مداخلات سبک زندگی برای رسیدن به آن در محدوده طبیعی برای انواع مختلف ژنتیکی دشوارتر است.
پژوهشگران دانشکده پزشکی نورث وسترن با نگاهی به متاآنالیز ۹۹ مطالعه در سراسر ژنوم، ۶۸ گونه ژنتیکی ناشناخته را شناسایی کردند که به طور طبیعی به این بیماری کمک می کنند.
مریلین کورنلیس (Marilyn Cornelis) استادیار طب پیشگیری در نورث وسترن و یکی از نویسندگان مطالعه، گفت: این پژوهش بزرگترین مطالعه در نوع خود تا به امروز است. به طور کلی، دانشمندان ۴۹۳ نوع ژنتیکی را در ۳۵۲ جایگاه پیدا کردند که بافت‌های قلبی عروقی محل اصلی تغییر بیان ژن ها توسط انواع مختلف است. گفتنی است که بیان ژن ضربان قلب بالا در حالت استراحت در کاردیومیوسیت‌های بطنی و دهلیزی، سلول های ماهیچه ای منشعب مخطط در قلب که مسئول انقباضات قلب هستند، بالاترین میزان بود.
متاآنالیز ضربان قلب ژنتیکی بالا در حالت استراحت را با خطر بیشتر کاردیومیوپاتی اتساع یافته مرتبط دانست که در آن حفره های بزرگ قلب توانایی انقباض را از دست می دهند. این عارضه می تواند منجر به لخته شدن خون، آریتمی و نارسایی مزمن قلبی شود.
با این حال، این مطالعه همچنین رابطه معکوس بین ضربان قلب بالا در حالت استراحت بالا و سایر شرایط قلبی عروقی مانند فیبریلاسیون دهلیزی، سکته مغزی ایسکمیک و سکته قلبی-آمبولیک را نشان داد. گفتنی است که محققان هیچ ارتباطی بین انواع ژنتیکی و افزایش مرگ و میر پیدا نکردند.
ضربان قلب در حالت استراحت طبیعی ۶۰ تا ۱۰۰ ضربان در دقیقه است که هر میزانی بیشتر از این اندازه خطر بیماری قلبی عروقی را افزایش می دهد.
محققان در پایان افزودند که درک اینکه چگونه، گونه های ژنتیکی در افزایش ضربان قلب در حالت استراحت و پیامدهای آنها نقش دارند، به بیماران کمک می کند تا مداخلات مراقبت های بهداشتی آگاهانه و شخصی تری دریافت کنند.
شرح کامل این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شد.
