«نیروهای بعثی اعتراف می‌کردند که ما اسیر شما هستیم، شما اسیر ما نیستید. هرچه شما را کتک می‌زنیم شما از اعتقاد و باور خود دست برنمی‌دارید.»
این را علیرضا بصیری جزی، نویسندۀ کتاب «تاب» می‌گوید که وقتی ۱۴ ساله بود به جبهه اعزام شد و سال ۶۴ در پی حملۀ رژیم بعثی عراق و بازپس‌گیری آن ضمن مجروحیت از چندناحیه، به اسارت درآمد.
این نویسنده با بیان اینکه فرهنگ ایثار و شهادت باید منتشر شود چراکه در بسیاری از شرایط و تنگناها می‌تواند الگوی مردم باشد، گفت: عموم مردم باید در جریان حوادث پیش‌آمده در دوران دفاع مقدس قرار گرفته و بدانند که جوانان این مرز و بوم در چه شرایط سخت و طاقت‌فرسایی مقابل ظلم ایستادگی کردند تا از خاک و ناموس و دین خود دفاع کنند. حضور آنها پیر و جوان و زن و مرد نمی‌شناخت و چیزی که باعث پیروزی و غلبه بر بعثی‌ها شد وحدت و انسجام موجود در بین آحاد جامعه بود.
او ادامه داد: گوشه گوشه‌ی ایران متعلق به همه ایرانیان است و لذا در هر شهر و روستایی در سراسر کشور تابلوی شهدا دیده می‌شود و ما با انبوهی از قبور مطهر شهدا مواجه شده و یا جانبازان و آزادگانی را می‌بینیم که سلامتی‌شان تحت‌الشعاع قرار گرفته است.
فرماندار سابق شهرستان‌های خمینی‌شهر، شاهین‌شهرومیمه بیان کرد: آنچه من در کتاب «تاب» آورده‌ام محدود به دوران اسارت نیست و به بیان فضای ایثار رزمندگان در میدان نبرد نیز پرداخته و تأکید می‌کنم که آنها با جان و دل به میدان رفتند.
این نویسنده افزود: اسارت نردبانی بود که تا خدا می‌رفت، یعنی انسان احساس نزدیکی بسیاری با خدا داشت و خدا را می‌دید، و لذا همۀ این سختی‌ها خللی را در عزم و اراده‌اش ایجاد نمی‌کرد. اسارت با تمام سختی‌هایش تمام شد و شب به صبح رسید و روسیاهی‌اش به زغال ماند. درواقع اسارت نیز نوعی نبرد بود و نیروهای بعثی اعتراف می‌کردند که «ما اسیر شما هستیم، شما اسیر ما نیستید. هرچه شما را کتک می‌زنیم شما از اعتقاد و باور خود دست برنمی‌دارید.»
بصیری که این روزها مرکز توانبخشی معلولین دختر شهید مدنی در زرین‌شهر را اداره می‌کند، تصریح کرد: ما ۴۵ سال پیش انقلاب کرده و تا آخر عمر نیز از این انقلاب دفاع می‌کنیم، اما باید قبول کرد که به‌ویژه در مسائل فرهنگی و اقتصادی ضعف‌هایی داشته‌ایم.
نویسندۀ کتاب «تاب» اضافه کرد: جنگی که ما امروز با آن مواجه‌ایم بسیار سخت‌تر از جنگ هشت‌ساله است، چراکه دشمن و مرز در آن جنگ مشخص بود و می‌دانستیم که گلوله از کدام سمت است و چگونه باید مقابله کنیم، اما مبارزۀ امروز، جنگ تمام‌عیار فرهنگی است. در این جنگ، دشمن مشخص نیست و در این خصوص خانواده‌ها باید احتیاط و مراقبت داشته باشند. بزرگترین سرمایۀ هر جامعه‌ای جوانان هستند و نباید باور و اعتقادات و حساسیت آنها نسبت به وطن گرفته شود. قطعاً آن چیزی که باعث خنثی‌شدن جنگ امروز می‌شود انسجام و وحدت بین همۀ مردم و پیروی از منویات رهبری است
