کد خبر:3388
پ
۶۲۵۳۹۲۱۰

خطر بیخ گوش رشته‌های ورزشی بانوان در نصف جهان

نایب رئیس هیئت هندبال استان اصفهان می‌گوید اگر در اصفهان با همین فرمان به جلو برویم، بعضی از رشته‌های ورزشی‌ از بین خواهند رفت. تیم ملی هندبال زنان ایران در نخستین حضور در رقابت‌های قهرمانی جهان با کسب ۶ شکست برای نخستین بار جواز حضور در مسابقات قهرمانی جهان در سال ۲۰۲۱ را کسب کرد. […]

نایب رئیس هیئت هندبال استان اصفهان می‌گوید اگر در اصفهان با همین فرمان به جلو برویم، بعضی از رشته‌های ورزشی‌ از بین خواهند رفت.

تیم ملی هندبال زنان ایران در نخستین حضور در رقابت‌های قهرمانی جهان با کسب ۶ شکست برای نخستین بار جواز حضور در مسابقات قهرمانی جهان در سال ۲۰۲۱ را کسب کرد.

در ادامه بانوان هندبالیست با درخشش اصفهانی‌ها موفق به کسب مجدد سهمیه جهانی و دستیابی به مقام پنجم آسیا در چین شدند. اما دختران هندبال شاید یکی از بزرگ‌ترین غایبان بازی‌های آسیایی هانگژو پیش رو هستند.

خدیجه قانع، مربی تیم ملی هندبال بانوان بعد از حذف تیم ملی هندبال زنان از بازی‌های آسیایی هانگژو، اظهار کرد: سال قبل که تیم ملی زنان، جهانی شد این نوید به بازیکنان داده شد که در بازی‌های آسیایی هانگژو جای خواهند داشت. در دوره بعد هم که تیم ملی باز جهانی شد باز هم دوباره این قول داده شد. اما متاسفانه کمیته ملی المپیک روی حرف خود نماند و تیم را حذف کرد. حال این موضوع شاید تهدیدی برای تمام رشته‌های ورزش بانوان باشد و اگر با همین دیدگاه پیش برویم، پس زنان ورزشکار چه زمانی پیشرفت خواهند کرد؟

برای بررسی بیشتر شرایط هندبال بانوان استان اصفهان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و پرپتانسیل‌ترین شهرهای هندبال با اعظم قینانی، نایب رئیس هیئت هندبال استان و سرمربی پیشین تیم هندبال سپاهان گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانید:

 

 چه فعالیت‌هایی در ورزش بانوان داشته‌اید و اینکه چطور هندبال را انتخاب کردید؟

هنگامی که در دوره دبیرستان مشغول به تحصیل بودم، بسکتبال بازی می‌کردم و در سال آخر دبیرستان، قهرمان ایران شدیم. در دوره‌ای نیز توانستم در هندبال حضور پیدا کنم و از سال ۷۰ تا ۱۴۰۲ در زمینه هندبال فعالیت دارم.

 

 در حال حاضر هندبال بانوان چه شرایطی دارد؟ آیا توانستیم به سطح جهانی برسیم؟

با سطح جهانی فاصله داریم. در شرایط کنونی، ما هنوز در ابتدای کار هستیم و ۲-۳ سال متوالی است که موفق به کسب سهمیه جهانی در بخش‌های پایه (نوجوانان و جوانان) شده‌ایم، ولی رسیدن به سطح‌های تراز اول، زمان‌بر است و به سرمایه‌گذاری نیاز دارد، اما نسبت به بازی‌های توپی دیگر در بخش بانوان، فرصتی عالی بوده که بانوان هندبالیست‌ ما پدید آورده‌اند و نتایج خوبی نیز داشته است.

 

چقدر در استان اصفهان به ورزش بانوان پرداخته می‌شود؟

اسپانسرها به دلیل نداشتن تبلیغات و دیده نشدن، کمتر به سراغ ورزش بانوان می‌آیند. کمترین بودجه نیز به بانوان اختصاص داده شده است. باشگاه‌های بزرگی در اصفهان داریم، ولی در رشته هندبال بانوان، تنها یک باشگاه تیم‌داری می‌کند. به هر حال، با سیاست‌های جدید، نمی‌دانیم آینده هندبال چه می‌شود. ذوب‌آهن از چرخه‌ای که ۱۸ سال قهرمان ایران بوده است، حذف می‌شود و جایگزینی ندارد. پتانسیل اصفهان با نیروی انسانی و کارخانه‌هایی که دارد، می‌طلبد که در ورزش بانوان ورود کنند. تک باشگاه بودن، برای جامعه ورزش معضل است. از بازیکنانی که رشته هندبال را انتخاب می‌کنند، تعداد کمی از آنها به باشگاه فولاد مبارکه سپاهان می‌آیند و اکثر آنها به دلیل نبود اسپانسر حذف می‌شوند. این موارد برای هندبال به‌عنوان رشته‌ای که اکنون پرطرفدارتر نیز شده، معضل است.

 

 به نظر شما چالش‌ها، فرصت‌ها و حتی هزینه‌ها در ورزش بانوان چیست؟

با کمترین بودجه، تیم‌های لیگ برتر و سایر شرایط را برنامه‌ریزی می‌کنند. بانوان ما کمترین درآمد را در رشته خود دارند. با وجود اینکه رشته هندبال ۲-۳ سالی است که جهانی شده، می‌طلبد که با این تورم اقتصادی، تغییر اساسی در روند برنامه‌ریزی مالی شود. بعضی از هندبالیست‌های ما نان‌آور خانواده هستند. درست است که در اروپا نیز درآمدها خیلی بالا نیست، ولی در سال می‌توانند دو میلیارد درآمد داشته باشند، ولی یک بازیکن هندبال در ایران، فکر نکنم بتواند به ۵۰ تومان درآمد برسد. باید در این قضیه بازنگری صورت گیرد.

 

 برای پیشرفت چه نیازهایی داریم؟

زیرساخت نیاز است. به هر حال، لازم است شرایط پایداری مخصوصاً از نظر مالی برای مربیان ایجاد شود. در بخش آموزش و پرورش ورود کنند و بتوانند نیروهای خوب را به کار گیرند و استعدادها را نیز شناسایی کنند که با ورود این استعدادها به ورزش، شرایط روحی و روانی استان تغییر خواهد کرد و مطلوب‌تر خواهد شد. هنگامی که شاد زندگی کنیم، سالم باشیم و از جایی که هستیم لذت ببریم، مطمئناً در چرخه زندگی اجتماعی، تغییرات اساسی پیش خواهد آمد. بهترین کار این است که از نظر من نوعی که ۳۲ سال است در این رشته فعالیت دارم و با هیئت و آموزش و پرورش همکاری داشته‌ام، به این نتیجه برسیم که حداقل‌ها باید باشد تا یک مربی یا بازیکن به سیستم وارد شود تا بتواند در آن رشته استعدادپروری کند. این اتفاق‌ها باید بیافتد، چه از نظر روانی و مالی و چه از نظر اینکه مربیان تأمین شوند.

 

حمایت‌های باشگاهی برای ورزش بانوان چطور است و چه اقداماتی لازم است؟

ما یک باشگاه در هندبال بانوان بیشتر نداریم و آن هم باشگاه فولاد مبارکه سپاهان است که سیاست‎‌های آن توسط مدیر عامل یا هیئت مدیره نوشته می‌شود و برنامه‌ریزی‌هایی برای باشگاه خود دارند. در سطح کلان باید به تصمیم اداره ورزش و جوانان، هیئت‌ها و فدراسیون‌ها یا آموزش و پرورش و بخش ورزش و دانش‌آموزی پرداخته شود که من متأسفانه این موارد را نمی‌بینم که بگویم ما خیلی خوبیم، خیر. اگر در اصفهان با همین فرمان به جلو برویم، بعضی از رشته‌های ورزشی‌مان از بین خواهند رفت.

 

 چه رقابت‌های هندبالی را پیش رو دارید؟

در سطح ملی مسابقات جهانی بزرگسال بانوان را در پیش داریم. اکنون هندبالیست‌های رده جوانان دختر ما در چین مجددا سهمیه جهانی کسب کرده‌اند و موفق به کسب مقام پنجم در آسیا شده‌اند.

 

سخن پایانی؟

از رسانه به‌عنوان زبان همه ورزش‌ها و حامی ورزش که با به چالش کشیدن بعضی صحبت‌ها و سؤالات باعث پررنگ‌تر شدن اهمیت ورزش در بخش بانوان شده، تشکر می‌کنم.

منبع
ایسنا
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید