«آغوش باز» فیلم اکران شده در چهاردهمین دوره جشنواره فیلم فجر اصفهان است که آشتی دوباره در زندگی را روایت می‌کند.
«آغوش باز» فیلمی است که کارگردانی آن را بهروز شعیبی بر عهده دارد و با این فیلم در چهل و دومین جشنواره‌ی فجر حضور دارد. فیلمی در باره عشق، خانواده، زندگی واقعی و درگیری با مشغله‌های روزمره که انسان را از زندگی واقعی وامی‌دارد.
فیلم با صحنه‌ای موزیکال شروع شده و با صحنه‌ای مشابه پایان می‌یابد و تقریباً می‌توان گفت در ۲۴ ساعت زندگی یک خواننده و اتفاقاتی که حول شغل او می‌گذرد، می‌افتد که نقش این خواننده را حامد کمیلی بازی می‌کند.
در ابتدا، فیلمنامه «آغوش باز» شاید بیشتر از سینما، شبیه به کارهای تلویزیونی باشد. فیلمنامه بعضی جاها لکنت دارد و دو داستان موازی را روایت می‌کند که در نقطه‌ای به هم تلاقی پیدا می‌کنند و کنش یکی، باعث واکنش زندگی دیگر می‌شود.
کارگردانی درست بهروز شعیبی، کاملاً مشهود است و علیرغم فیلمنامه کلیشه‌ای و نسبتاً ضعیف، کارگردانی درستی دارد.
بازی خانم احترام برومند، برعکس دیگر بازی‌های فیلم خیلی درست و قابل درک است و لحظات خوبی را برای مخاطب رغم می‌زند. نماهای فیلم هم متناسب با موضوع فیلم رنگ و نور درستی دارند و تدوین فیلم هم نسبتاً خوب است.
«آغوش باز» نسبت به آثار قبلی شعیبی کمی ضعیف‌تر است و مخاطب فیلم‌های او، شاید جا بخورد. ولی خود فیلم با شعارهایی که پشت ایده‌ی فیلم دارد و با حرفی که می‌خواهد بزند، حال مخاطب را خوب می‌کند.
