بازی سپاهان با آخال شبیه مسابقه شطرنجی بود که ارتش طلایی در آن از همان ابتدا بی محابا مهره شاه را جلو کشید تا کار را زود تمام کند اما در ادامه با غفلت سربازهایش تا آستانه کیش و مات پیش رفت. زردپوشان اصفهانی در هفته چهارم لیگ قهرمانان آسیا ۲ در خانه خود در شرایطی در برابر نماینده ترکمنستان صف آرایی کردند که تصور می شد به راحتی ۳ امتیاز این دیدار را از آن خود کند. گل زودهنگام آرش رضاوند هم این امید را در دل هواداران تیم اصفهانی زنده کرد که در ادامه شاهد برتری پرگل تیم محبوب خود در این بازی خواهند بود اما باز هم اشتباهات فردی در دفاع، عدم تمرکز در حمله و مهمتر از همه بی دقتی مهره های هجومی در زدن ضربات آخر نزدیک بود کار دست سپاهانِ محرم بدهد.
تیم نویدکیا بازی را خوب شروع کرد، در ۱۰ دقیقه اول هم توپ را به تور دروازه حریف دوخت، موقعیت های بی شماری ساخت؛ اما دو بار روی اشتباهات فردی و بی دقتی در پرس و پوشش دفاعی دروازه خود را باز شده دید. آمار و جریان مسابقه همه حکایت از برتری مطلق سپاهان داشت؛ از مالکیت ۷۵ درصدی توپ گرفته تا دقت ۸۴ درصد در پاسکاری، از ۲۷ شوتی که زردپوشان اصفهانی روانه سنگر حریف کردند تا ۱۰ شوتی که درون چهارچوب بود و امید گل ۲٫۷۲؛ اما کیست که نداند برتری روی کاغذ و بازی زیبا وقتی همراه با گل و برتری در نتیجه گیری نباشد هیچ محلی از اعراب نخواهد داشت.
اگرچه سپاهان در نهایت با گلی که در دقیقه ۹۷ وارد دروازه حریف کرد از شکست خانگی در برابر شاگردان «عزیز آنا محمدوف» گریخت و اگرچه با تساوی ۲ بر ۲ حکم صعود سپاهان به مرحله بعدی امضا شد؛ اما رستگاری در آخرین ثانیه بازی در مقابل تیم نه چندان مطرحی چون آخال و در برابر رقیبی که به اذعان سکاندار سپاهان فقط ۲ موقعیت داشت و همان ۲ فرصت را به بهترین شکل ممکن به ثمر رساند؛ آن هم در نقش جهان، برای روند بلندمدتِ طلایی پوشان نگرانکننده است. محرم نویدکیا بعد از بازی، بدون فرافکنی، توجیه و بهانه تراشی مسئولیت این نتیجه را پذیرفت و اذعان کرد شاید او نتوانسته تیمش را از نظر روحی و روانی به آمادگی لازم برساند؛ پیامی روشن که نشان میدهد کادر فنی سپاهان هم به این نکته پی برده که مشکل سپاهان در این فصل فقط مسائل فنی و تاکتیکی نیست و این تیم پرمهره باید بیش از پیش از نظر ذهنی برای ادامه رقابت ها ترمیم و تقویت شود.
در آن سوی میدان، آخال اما تا آخرین ثانیه برای پیروز شدن جنگید و بدون توجه به اسم و رسم رقیب تلاش کرد شانسش را برای صعود از مرحله گروهی تا هفته آخر زنده نگه دارد، نماینده ترکمن با انسجام دفاعی و ایجاد فشارروانی روی بازیکنان سپاهان و البته وقتکشی های پی درپی سعی در برگرداندن ورق به نفع خود داشت. سرمربی آخال پس از بازی با تأکید بر استحقاق شاگردانش به برتری در این میدان به شدت از داوری انتقاد کرد و مدعی شد قضاوت پراشتباه در این بازی تأثیر پررنگی در نتیجه گیری سپاهان داشته است. این اعتراضها حتی اگر اغراق آمیز هم باشد، باز نشان میدهد آخال همانطور که محمدوف قبل از بازی تأکید کرد مسابقه را جدی گرفته و با تمام قوا برای پیروزی به میدان آمده بود و سپاهان هم باید این موضوع را جدی بگیرد: در آسیا رقبای نه چندان قدر و حریفانی در حد بضاعت آخال که ارزش بازیکنان جوان و بومی آن به گردپای مهره های نامی سپاهان نمی رسید هم در بزنگاه ها میتوانند خطرساز باشند و دستکم گرفتن آنها می تواند به قیمت تلخ شدن کام حریفانشان تمام شود.
سپاهان اگرچه با تک امتیازی که در دیدار برگشت برابر آخال به دست آورد ۴ امتیازی شد و کارش برای صعود به اما و اگر کشیده نشد اما نمایش پرنوسان طلایی پوشان و بی دقتی در ضربات آخر در این آوردگاه خانگی و در برابر رقیبی که روی کاغذ به مراتب پایینتر از سپاهان است، هم می تواند در هفته آخر به قیمت از دست دادن صدر تمام شود و هم اینکه زنگ خطر را برای تیم محرم به صدا در آورده: سپاهان برای ادامه مسیر در آسیا و در مصاف با رقبایی قدرتر از آخال باید در ساختار، تمرکز و شخصیت تیمی خود ثبات بیشتری نشان بدهد. باید پذیرفت بازی آخر برابر الحسین مسابقه معمولی نیست. سپاهان باید از بازی با آخال درس بگیرد و در برابر نماینده اردن باقدرت تر ظاهر شود. این دیدار می تواند زمینه ساز آمادگی برای جدال های حساس تر در مراحل بعدی باشد. کنترل بهتر ریتم تیم، تمرکز بیشتر در فاز دفاعی، مدیریت احساسات و دقت در زدن ضربات آخر کلیدهای موفقیت در دیدار نهایی و البته سایر بازی های این فصل سپاهان، چه در لیگ برتر چه در لیگ قهرمانان آسیا۲ خواهند بود. کوچک ترین اشتباه در ادامه راه می تواند به قیمت بر باد رفتن رؤیای قهرمانی در لیگ و ناکامی در آسیا تمام شود.
اگرچه یکی از نقاط مثبت بازی سپاهان و آخال و نجات زردپوشان دیار زاینده رود از باخت در نقش جهان به اعتقاد محرم تلاش سربازان او تا واپسین ثانیه برای تغییر نتیجه بود اما برای رسیدن به قله های افتخار و برای نتیجه گیری در برابر رقبای تا بن دندان مسلح فقط جنگیدن کافی نیست بلکه باید هوشمندانه تر جنگید. مهمتر آنکه فشار مسابقات آسیایی فقط فیزیکی نیست، روانی است و اگر سپاهان میخواهد دوباره خودش را در سطح قاره ثابت کند، باید اول از این خوان عبور کند و نشان بدهد تیم لحظه های سخت است. سپاهان برای کیش و مات کردن رقبایش در مستطیل سبز باید مهره هایش را با دقت بچیند، آنها را درست به حرکت درآورد و مهمتر از همه اینکه، حرکت بعدی حریف را هم درست پیش بینی کند.
مرضیه غفاریان