ذوب آهن برای سومین بار نتیجه را واگذار کرد تا در پایان هفته نهم با ۱۰ امتیاز از رده هفتم به رده دهم سقوط کند. اما بدتر از تنزل جایگاه سه پله ای گاندوها در طول یک هفته، آن است که بدانید تیم اصفهانی نسبت به مدت مشابه فصل گذشته، با ۵ امتیاز کمتر، در جدول رده بندی تیم‌های حاضر در لیگ برتر ۵ ردیف پایین تر قرار گرفته است.
محمد ربیعی پس از شکست ۲بر صفر شاگردانش در جدال با گل گهر به این نکته اشاره کرده که تیمش «خیلی جنسش جور نیست»، پربیراه هم نمی‌گوید. او با توجه به بودجه کم ذوب آهن نتوانسته آنچنان که باید و شاید در بازار تابستانی با خرید مهره‌های مد نظر به رفع نقاط ضعف تیمش بپردازد. با همه اینها اما نمی‌توان این نکته را کتمان کرد که «جنس» ذوب آهن لیگ ۲۴ نسبت به ذوب آهن فصل گذشته «جورتر» است و این تیم در حد بضاعت باشگاه ترمیم شده اما در نتیجه گیری تا به اینجا ضعیف تر از لیگ بیست و سوم عمل کرده است.
ضمن اینکه ذوب آهن می‌توانست در نقل و انتقالات با وجود محدودیت بودجه بهتر از این عمل کند. شاید بهتر بود این تیم کیفیت را فدای کمیت نمی‌کرد، اگر خریدهای کمتر اما توانمندتری در سبد خرید سبزها قرار می‌گرفت چه بسا الان جنس تیم ربیعی جور بود و نتایج بهتری هم عاید گاندوها می‌شد.
با وجود این و با همین بضاعت به قول ربیعی نه چندان «جور»، ذوب آهن ربیعی در فصل جاری موفق شده مدافع عنوان قهرمانی را متوقف کند، استقلال و تراکتور را در خانه این رقیبان پرآوازه زمینگیر کرده و در شهرآورد اصفهان از همشهری مدعی و صدرنشین خود یک امتیاز دشت کند؛ اما سبزپوشان اصفهانی در حالی بازی را به حریفان همتراز خود واگذار می‌کنند که در جریان بازی بد عمل نمی‌کنند و بدبین ترین هوادار ذوب هم فکرنمی کنند که تیم مورد علاقه اش مغلوب حریفانی چون آلومینیوم، فولاد و گل گهر شود. ذوب آهن پابه پای رقیبان حمله می‌کند، موقعیت خلق می‌کند اما در زدن ضربات آخر یا بی دقتی کرده و یا با بدشانسی فرصت را از دست می‌دهد و از آن طرف با بی دقتی مدافعان خود غافلگیر و تسلیم مهاجمان حریف می‌شود.
کافی است بازی اخیر ذوب آهن را یک بار دیگر و فقط در حد مرور صحنه‌های گل تیم تارتار به نظاره بنشینید تا ببینید حریف چطور در عین ناباوری حمله را از محوطه تیم خود شروع کرده و بدون دردسر با استفاده از شکاف زیاد بین بازیکنان ذوب، توپ را به محوطه جریمه این تیم اصفهانی می‌رساند و با دریبل مدافعان سبزپوش دروازه پارسا جعفری را هدف می‌گیرد! دروازه ذوب آهن در حالی در ۴ هفته گذشته (به استثنای بازی با استقلال) ۷ بار فرو ریخته که پیش از آن و در مصاف با مدعیان لیگ در ۵ هفته ابتدایی فقط ۳ بار باز شده بود. اینها نشان دهنده تزلزل در دیوار دفاعی گاندوها طی بازی‌های اخیر بوده. شاید وقت آن رسیده تا ربیعی پیش از آنکه باخت چهارم در کارنامه تیمش درج شود و به رده‌های پایین تر سقوط کند فکری به حال ترمیم سد دفاعی سبزها بکند. حتی با صحه گذاشتن بر اینکه جنس تیم ربیعی جور نیست هم نمی‌توان منکر این شد که با وجود حضور مدافعان توانمندی چون محمد قریشی، فریبرز گرامی، رامتین سلیمان زاده، شایان مصلح، پدارم قاضی پور و گریگول چابارادزه، حداقل خط دفاعی گاندوها چیزی کمتر از خطوط دفاعی سایر تیم‌های لیگ ندارد. ایراد کار جای دیگر است؛ شاید عدم هماهنگی این بازیکنان با یکدیگر، شاید دست کم گرفتن مهاجمان حریف، تمرکز و دقت پایین و یا اجرا نکردن فرامین کادر فنی در زمین مسابقه.
هرچه که هست، ذوب آهن در بازی‌های ابتدایی و به خصوص دیدارهای حساس با مدعیان لیگ نشان داده که با همین بضاعت می‌تواند حریف را به زانو درآورد، ربیعی و دستیارانش در کادر فنی ذوب آهن تا دیر نشده باید ایراد کار را یافته و تیم باریشه اصفهانی را به روزهای خوبش بازگردانند. ادامه این روند سینوسی نه تنها رؤیای کسب سهمیه را برای ذوب ربیعی محقق نخواهد کرد بلکه ممکن است گاندوها را دچار بحران کرده و به قعر جدول هدایت کند.
مرضیه غفاریان
