ذوب آهن بالاخره بر حریف غلبه کرد؛ آن هم با اقتدار. ۶۳ روز اما طول کشید تا گاندوها برای ششمین بار طعم پیروزی در لیگ برتر را بچشند. ذوبیها پس از برتری ۲ بر یک در مصاف با مس رفسنجان در هفته چهاردهم، هفت بار به میدان رفتند بدون اینکه موفق شوند رقبا را تسلیم کنند؛ چه در لیگ برتر و چه در جام حذفی. اگرچه سبزپوشان اصفهانی ۹ هفته متوالی نیز در برابر هیچ حریفی زانو نزدند اما همین که طلسم شکست ناپذیری آنها در هفته نوزدهم با مغلوب شدن در برابر تراکتور شکست، گاندوها روی دور باخت افتادند که نتیجه آن حذف از گردونه رقابتهای حذفی و واگذار کردن شهرآورد اصفهان به همشهری طلایی پوش خود و بدتر از همه سقوط به رده دهم جدول لیگ برتر بود.
اینها همه در حالی روی داد که صرف نظر از اشتباهات داوری علیه تیم ذوب آهن، آمار ثابت میکرد اصلی ترین عامل ناکامی تیم ربیعی در این برهه، فرصت سوزی مهاجمان این تیم بوده است. غول کش لیگ ۲۴ در دور برگشت همچون دور رفت در مصاف با سرخپوشان پایتخت، تی تیها و سپاهان نه تنها دست و پا بسته بازی نکرد بلکه پایاپای با این حریفان تا بن دندان مسلح خود رقابت کرد و موقعیتهای بی شماری هم برای گشودن سنگر آنها داشت که اگر مهرههای هجومی ذوب کمی دقت چاشنی ضربات نهایی خود میکردند و البته اگر اشتباهات مهلک داوری گریبانگیر این تیم نمیشد شاید حالا سبزپوشان اصفهانی جایگاه بهتری در جدول لیگ داشتند. با همه اینها سربازان ربیعی همانطور که این سکاندار جوان قبل و بعد از شکست در شهرآورد اصفهان وعده داده بود به خود آمدند و موفق شدند با ۳ گل فولاد را در فولادشهر ذوب کنند.
ذوب آهن تیمی را با ۳ گل بدرقه کرد که در رده چهارم جدول لیگ رقابتی نفس گیر با مدعیان دارد و ۳ امتیاز بازی با گاندوها برایش حکم مرگ و زندگی را داشت. جالب آنجاست که آمار نشان میدهد این بار حریف، عملکرد بهتری در فرو ریختن توپ روی سنگر سبزها داشت؛ اما ذوبی ها با برتری در استفاده از موقعیتها بالاخره موفق شدند پس از ۶ هفته مچ رقیب را بخوابانند تا ششمین پیروزی در کارنامه ذوب آهن ثبت شود.
ذوب آهنِ ربیعی در مصاف با فولاد یحیی، ۶ موقعیت گل داشت که نیمی از آن را به کمک یار حریف به گل تبدیل کرد در حالی که شاگردان یحیی۱۰ بار فرصت داشتند سنگر پارسا جعفری را فرو بریزند اما در محقق کردن این امر ناکام ماندند. از نقش خط دفاعی و گلر جوان گاندوها در نیل به این مهم هم البته نمیتوان به سادگی گذشت، سه سیو پارسا خود به تنهایی دلیلی بر اثبات این مدعا است.
همه اینها نشان میدهد شاگردان ربیعی بر آن شده اند تا به وعده سرمربی خود جامه عمل بپوشانند. حالا ذوب آهن در رده ششم ایستاده (با توجه به برتری در تقابل رو دررو با ملوانان) و اگر با همین فرمان پیش رود میتواند به کسب رتبه ای در خور نام ذوب آهن کبیر امیدوار باشد. بدون شک گل کردن موقعیتها و چهارچوب شناسی همچون بازی با فولاد مهمترین کلید موفقیت ذوب آهن در ادامه راه خواهد بود.
مرضیه غفاریان
