سرانجام مورایس نیمکت سرمربیگری سپاهان را ترک کرد. این سرمربی پرتغالی پس از استعفا از سمت خود و موافقت باشگاه با تصمیم وی، روز گذشته در پستی اینستاگرامی رسماً از سپاهانی‌ها تشکر و خداحافظی کرد؛ حدوداً یکسال پس از آنکه با «اعتراف صادقانه» خود از علاقه اش برای بازگشت هرچه زودتر به پرتغال خبر داد. مهر ماه سال گذشته بود که ژوزه مورایس در مصاحبه با سایت «Notícias ao Minuto» پرتغال از تمایل خود برای بر عهده گرفتن هدایت یکی از تیم‌های کشورش که «در نهایت جاه‌طلبی برای رشد و ثبات باشد» پرده برداشت و تأکید کرد که به گمان او «زمان» این مهم فرارسیده است. درست در زمانی که شاگردانش اینجا در اصفهان با پنج برد پیاپی با «جاه طلبی» چشمگیری بر صدر جدول بیست و سومین دوره لیگ برتر ایران تکیه زده بودند و با زمان و زمین و مدعیان و فدراسیون نشین‌ها و قوانین سقف قرارداد و… برای حفظ جایگاه خود می‌جنگیدند؛ بی خبر از آنکه سرمربی پرتغالی آنها میل رفتن دارد. پربیراه نیست اگر مدعی شویم سپاهان پرستاره و مقتدر فصل پیش که شخصیت قهرمانی داشت از همان زمان در سراشیبی افتاد و کار به جایی رسید که در نهایت فصل را با ایستادن در رده سوم به پایان رساند؛ آن هم با ۱۱ امتیاز کمتر از پرسپولیس و ۱۰ امتیاز کمتر از استقلال. از همان زمان هم شعارهای «حیا کن، رها کن» علیه سرمربی پرتغالی طلایی ها از روی سکوهای ورزشگاه نقش جهان به گوش رسید و در نهایت گفته شد که عدم حمایت هواداران از ژوزه و تیمش باعث دلسردی او و قطعی کردن تصمیمش برای جدایی از سپاهان شده و سرانجام مورایس نیمکت سرمربی گری سپاهان را ترک کرد.
این سرمربی ۵۹ ساله پرتغالی از اصفهان رفت پیش از آنکه زمستان ۱۴۰۳ نصف جهان را ببیند و پیش از آنکه سرمای پاییزی دیار زاینده رود را عمیقاً حس کند. او رفت چون سردی جو ورزشگاه را علیه خود برنتابید. اما آیا در این میان حق با دستیار سابق «آقای خاص» بوده یا طرفداران پرشمار ارتش طلایی اصفهان؟ با مقایسه روند نتیجه گیری سپاهان از ابتدای حضور مورایس تا کنون می‌توان حق را به فوتبالدوستان اصفهانی داد. آنها از عملکرد این سرمربی پرآوازه در لیگ برتر و بازی‌های آسیایی راضی نبودند و حتی جمعه شب برتری اقتصادی طلایی پوشان در برابر آلومینیوم هم نتوانست مانع اعتراض طلایی دل‌ها به کیفیت بازی تیم محبوبشان با فرماندهی ژوزه شود و سرانجام مورایس نیمکت سرمربیگری سپاهان را ترک کرد.
اگرچه سپاهان در ۱۰ هفته ابتدایی لیگ ۲۴ با کسب ۲۰ امتیاز از ۹ بازی صدرنشین شد؛ اما این تیم اصفهانی در فصل گذشته و در مدت مشابه موفق به کسب همین امتیاز از ۸ بازی شده بود. (برخی بازی‌های سپاهان در این مدت چه در فصل جاری و فصل گذشته به دلیل حضور این تیم در بازی‌های آسیایی به تعویق افتاد) و با این تفاوت که شاگردان مورایس در هفته‌های ابتدایی لیگ ۲۳ با اقتدار از سد حریفانی چون تراکتور، استقلال، پرسپولیس و ذوب آهن گذشته بود اما فصل جاری را با برتری در مصاف با تیم‌های تازه وارد لیگ، متوقف شدن در شهرآورد اصفهان و شکست خوردن در جدال با تراکتور و رقبای آسیایی استارت زد. همه اینها و البته بازی نه چندان دلچسب تیم مورایس دست به دست هم داد تا دوباره صدای اعتراض تماشاگران در ورزشگاه‌ها علیه سپاهان مورایس بپیچد و سرانجام مورایس نیمکت سرمربیگری سپاهان را ترک کرد.
اینکه دستیار سابق مورینیو به پرتغال بازمی گردد تا با در اختیار گرفتن سکان هدایت تیمی از کشورش بخش دوم آرزوی خود را هم جامه عمل بپوشاند را هنوز کسی نمی‌داند و البته چندان هم برای طرفداران سپاهان اهمیت ندارد چه آنکه تأثیری در شرایط تیم محبوب آنها نخواهد داشت. آنچه در این میان برای سپاهانی‌ها مهم است آن است که پس از ترک نیمکت سرمربی گری تیم مورد علاقه آنها از سوی مورایس، سکان هدایت ارتش طلایی اصفهان به چه کسی سپرده خواهد شد. این موضوع هم همچون سرنوشت سرمربی سابق سپاهان همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد.
فعلاً ردای مربیگری طلایی‌ها به صورت موقت بر تن دستیار ۴۰ ساله مورایس است. سپاهان این روزها به سرنوشت فصل قبل مدافع عنوان قهرمانی تبدیل شده است. در پایان هفته پانزدهم لیگ گذشته و پیش از آنکه سوت پایان نیم فصل نخست زده شود یحیی گل محمدی نیمکت سرمربی گری پرسپولیس را ترک کرد. آن هم در حالی که شاگردان سرخپوش او پس از استقلال و سپاهان در رده سوم جدول قرار داشتند. در آن زمان مدیران باشگاه تهرانی به دستیار ۴۸ ساله یحیی اعتماد کردند. اوسمار ویرای برزیلی در نهایت سرخپوشان تهرانی را بالاتر از استقلال و سپاهان به قهرمانی لیگ ۲۳ رساند.
آیا تاریخ تکرار می شود؛ این بار در اصفهان و برای سپاهان؟ آیا هوگو آلمیدای پرتغالی می‌تواند در دو بازی پیش روی سپاهان اعتماد کرسی نشینان باشگاه اصفهانی را جلب کند؟ آیا اگر حکم سرمربیگری سپاهان رسماً به نام سرمربی موقت این تیم بخورد این مربی پرتغالی هم می‌تواند مأموریت خود را مانند اوسمار با کسب جام طلا به پایان برساند؟ آلمیدا این روزها بیشتر از هر فرد دیگری به شرایط سپاهان و بازیکنان این تیم اشراف دارد اما آیا تکیه صرف بر این موضوع و انتخاب این مربی جوان به عنوان سکاندار تیم بزرگی چون سپاهان به بهبود نتیجه گیری در این تیم پرافتخار اصفهانی منجر خواهد شد و نویدبخش طلوع روزهای بهاری برای طلایی ها خواهد بود؟ اگرچه پاسخ اینها را گذر زمان مشخص خواهد کرد اما آلمیدا فردا و در جدال سخت و نفسگیر سپاهان با الشارجه فرصت دارد تا در خوان اول هرچه در چنته دارد رو کند.
هواداران سپاهان خاطره چندان خوشی از حضور ژوزه مورایس در رأس هدایت طلایی پوشان ندارند، چه اینکه آنها امیدوار بودند تیم محبوبشان با حضور این سرمربی پرآوازه و جذب ستاره‌های نامی پس از سال‌ها نه تنها فاتح مسابقات لیگ برتر شود بلکه در میادین آسیایی هم حرفی برای گفتن داشته باشد اما مورایس نیمکت سرمربیگری سپاهان را در حالی ترک کرد که کسب جام طلای حذفی تنها نقطه روشن کارنامه اش در تیم اصفهانی بود. مورایس در فصل اول سکانداری اش در سپاهان قافیه قهرمانی لیگ را با یک امتیاز کمتر به رقیب دیرینه سپاهانی‌ها واگذار کرد. پرسپولیس در فصل گذشته هم برای دومین بار مورایس را در کسب جام طلای لیگ ناکام گذاشت؛ این بار با ۱۱ امتیاز اختلاف! ژوزه مورایس در ۱۲ بازی آسیایی با سپاهان فقط ۴ بار موفق شد تیمش را پیروز میدان کند و یک تساوی و ۷ شکست هم حاصل تلاش او در این رقابت ها بود. آیا دستیار ۴۰ ساله مورایس می‌تواند مهر پایانی بر ناکامی‌های ارتش طلایی سپاهان با هدایت دستیار سابق آقای خاص بزند؟
مرضیه غفاریان
