اگرچه از قدیم گفته اند «با یک گل بهار نمی شود» اما گاهی شکوفایی یک گل می تواند نویدبخش فرارسیدن روزهای بهاری باشد؛ درست مثل گلی که مهاجم فرانسوی سپاهان در دقیقه ۶۳ بازی با فجر به ثمر رساند. انزو کریولی که پیش از این هم در لیگ برتر از روی پنالتی برای سپاهان گل زده بود در هفته دوازدهم اولین گل مهاجمان طلایی پوش در جریان بازی را نیز به نام خود ثبت کرد. او طلسم فورواردهای تیم محرم در لیگ ۲۵ را شکست؛ آن هم پس از ۱۲ هفته انتظار. از اینها مهمتر اینکه سپاهان با پیروزی ۲ بر صفر در برابر مهمان شیرازی خود سرانجام صدرنشین شد.
ارتش طلایی اصفهان این فصل آن شروع طوفانی را که هوادارانش انتظار داشتند رقم نزد اما کمکم مسیرش را پیدا کرد تا در آخرین ماه پاییزی، خزان روزهایش رنگ و بوی بهار گرفت. در میان تمام این فراز و فرودها، نمی توان از نقش پررنگ سرمربی جوان سپاهان چشم پوشید؛ سکانداری که در دل طوفان نقدها ایستاد و از شاگردان خود، تمام قد دفاع کرد.
محرم نویدکیا در روزهایی که قفلِ پای مهاجمانش نقل محافل ورزشی بود چشم از باور خود به آنها برنداشت. او نزدیک به یک ماه پیش-پس از برد سپاهان برابر پیکان در هفته هشتم که با دبل مدافع جوان زردپوشان دیار زاینده رود به دست آمد- با لحنی مطمئن از «اعتمادش» به خط حمله سپاهان گفت و تأکید کرد: «بهمرور پایشان به گل باز خواهد شد» و سرانجام شد آنچه محرم وعده داده بود؛ درست مثل باغی که زمستانی طولانی را تاب آورده تا در یک شب سرد، شاهد جوانه زدن شاخه هایش باشد.
و مهمترین عنصر در این میان، باغبانِ آرام و صبور سپاهان بود. محرم خوب میدانست در فوتبال این مرز و بوم، پیدا کردن مهاجم آماده و تمام عیار مثل پیدا کردن میوه ای کمیاب است. پس به جای گلایه و بهانه تراشی، به پرورشِ مهره هایی پرداخت که در اختیار داشت؛ به رشد بازیکنی که به اعتقاد او، بیش از آنکه گل بزند، برای تیم می دود، خط دفاع حریف را آزار می دهد و برای هافبک ها و وینگرهای خودی فضاسازی می کند؛ حتی اگر پایش به گل باز نشود و هر هفته سیبل انتقادات قرارگیرد. حالا اعتماد طولانی نویدکیا به این مهره هجومی جواب داده و انزو علاوه بر تمام آن جنگندگی ها و تأثیرگذاری های پنهان، سرانجام طلسمِ مهاجمان طلایی پوش را هم شکست؛ درست در زمانی که سپاهان بیش از هر چیز به این مهم نیاز داشت.
به عقیده نویدکیا مهاجم فقط کسی نیست که توپ را به تور دروازه حریف بدوزد، مهاجم همان ریشه ای است که گاهی وظیفه اش تغذیه شاخه هاست تا بلکه آنها شکوفه بزنند. سرمربی سپاهان پس از برتری تیمش در برابر فجر و طلایی شدن صدر جدول در واکنش به انتقادات از عملکرد کریولی از این دیدگاه خود پرده برداشت و تأکید کرد آنچه برایش اهمیت دارد و از آن «لذت می برد» تعهد این بازیکن فرانسوی به انجام وظایفی است که بر دوش او گذاشته میشود، نه صرفاً تعداد گل هایی که در مقابل نام این مهاجم در جدول آمار گلزنان لیگ ثبت میشود.
البته حمایت قاطع محرم محدود به ستاره فرانسوی سپاهان نبوده و نیست. در طول فصل بارها و بارها شاهد آن بوده ایم که سکاندار طلایی پوشان اصفهانی چگونه پشت تک تک سربازانش ایستاده، به ویژه در روزهایی که موج انتقادها علیه آنها تندتر و گزنده تر شده است. بهترین شاهد بر این مدعا هم آرش رضاوند است؛ بازیکنی که در دیدار رفت با آخال شعارهایی در نقش جهان علیه او سرداده شد اما محرم در نشست خبری پس از آن بازی از این بازیکن و عملکردش دفاع کرد. این حمایت و اعتماد راسخ محرم هم خیلی زود به بار نشست و رضاوند در هفته های بعد نه تنها به یکی از ستون های اصلی ارتش طلایی در میانه میدان تبدیل شد، بلکه با گلزنی های متعدد، دل هواداران ناراضی را هم به دست آورد.
یا محمد عسکری، وینگر ۱۹ ساله ای که این روزها به برگِ برنده محرم تبدیل شده است. تعویضی طلایی نویدکیا که در بازی های اخیر هر بار پا به میدان گذاشته، ورق را به نفع سپاهان برگردانده است. بازیکنی که در ابتدای فصل ۵ مسابقه پیاپی در ترکیب اصلی بود اما وقتی نتوانست انتظارات سرمربی اش را برآورده کند، نویدکیا او را برای مدتی از ترکیب تیمش بیرون گذاشت تا معنای واقعی رقابت برای به دست آوردن جایگاه ثابت در سپاهان را لمس کند. همین تصمیم محرم، جرقه ای شد برای عسکری تا خودِ تازه ای بسازد؛ برای اثبات توانایی هایش بجنگد و اعتماد از دست رفته را دوباره به دست بیاورد. حالا به گفته محرم، این ستاره جوان باهوش تر و قدرتمندتر شده و یاد گرفته حتی اگر تنها ۱۰ دقیقه فرصت درخشش در مستطیل سبز داشته باشد، چطور بیشترین بهره را از آن ببرد.
از اینها مهمتر اینکه نویدکیا با میدان دادن به استعدادهای جوان تیمش و با تمجید از آنها بعد از هربازی ثابت کرده به تک تک آنها اعتماد راسخ دارد؛ او تیمش را طوری ساخته که هیچ بازیکنی احساس نکند دیده نمی شود؛ چه دفاع چپِ باتجربه باشد، چه هافبک جوان، چه حتی دروازه بانی که بخاطر مصدومیت چندین بازی را از دست داده است. در سپاهانِ محرم، بازگشت به میادین، شانسی و تصادفی نیست بلکه مسیری است که ممارست بازیکن در تمرین و درخشش او در میادین، آن را هموار می کند. سپاهانِ محرم با صبر این باغبان جوان به ثمر نشسته است؛ با پرورش و با آبیاری دقیق نهال ها و با مراقبت از ریشه های قدیمی تیم.
سپاهان این روزها بی سروصدا مسیرش را پیدا کرده است؛ تیمی که شاید برخلاف فصول اخیر شروع طوفانی نداشت اما حالا درست همانطور که نویدکیا وعده داده بود، نشانههای شکفتن در آن پدیدار شده است. سپاهانِ محرم اگرچه دیر بهاری شد اما اگر روزگار بهاری اش پایدار باشد چه بسا ثمره این فصل، کسب جام طلای لیگ برتر پس از یک دهه ناکامی باشد.
مرضیه غفاریان
