اولین گلزن سپاهان در لیگ ۲۴، اولین گلزن این تیم در جام حذفی هم شد تا نشان دهد گاهی هم در فوتبال ایران «دود از کنده بلند می‌شود». در روزگاری که رونالدو و مسی، ابر ستاره‌های فوتبال جهان یکی در آستانه پا گذاشتن به چهارمین دهه زندگی و دیگری در ۳۷ سالگی در رکوردزنی در مستطیل سبز توقف ناپذیر پیش می‌روند، اینجا در اصفهان، مهاجم ۳۲ ساله طلایی پوشان این دیار هم برای درخشش دوباره در میادین خیز برداشته است.
کاوه رضایی با گشودن سنگر پارس جنوبی جم در مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی تعداد گل‌های خود در این فصل برای تیم سپاهان در سه جبهه مختلف(لیگ برتر، لیگ قهرمانان آسیا و جام حذفی) را به عدد ۴ رساند. او با این حساب و با توجه به ۶۷۱ دقیقه حضورش در میادین، آمار به مراتب بهتری نسبت به گلزنان برتر لیگ برتر از خود برجای گذاشته؛ یعنی یک گل به ازای هر ۱۶۸ دقیقه بازی برای سپاهان.
مهاجمی که پیوستنش به ارتش طلایی اصفهان در تابستان گذشته با توجه به آمار نه چندان قابل دفاعی که در تراکتور از خود برجای گذاشته بود با موجی از انتقادات مواجه شد و اگرچه با توجه به ترافیک خط آتش سپاهانِ مورایس در فصل پیش فرصت چندانی به این بازیکن پا به سن گذاشته برای خودنمایی نرسید اما در نهایت با ثبت ۶ گل و ۴ پاس گل در ۱۰۱۵ دقیقه ای که در کل برای تیمش به میدان رفت توانست هجمه‌ها علیه خودش را کاهش دهد. این بازیکن در فصل جاری هم بی توجه به حواشی و البته سن و سال خود، نه تنها عنوان برترین گلزن سپاهان را تا به اینجای رقابت‌ها از آن خود کرده بلکه از گلزنان برتر لیگ هم به نوعی پیشی گرفته است. کاوه اگر با همین فرمان پیش رود چه بسا بتواند برای سومین فصل متوالی کفش طلای لیگ را به اصفهان بیاورد.
جالب آنجاست که این بازیکن ده سال پیش با درخشش در دیگر تیم اصفهانی مطرح شد. رضایی پس از آنکه با گشودن سنگر نفت تهران با پیراهن ذوب آهن نامش را به عنوان سومین گلزن رقابت‌های جام حذفی در سال ۱۳۹۳-۱۳۹۴ ثبت کرد و با سبزپوشان اصفهانی قهرمان این رقابت‌ها شد به پایتخت کوچ کرد بلکه با درخشش با پیراهن استقلال، آینده درخشان تری برای خود در فوتبال رقم بزند.
رضایی عملکرد فوق العاده ای در جمع آبی پوشان پایتخت داشت و در ۴۱ دیدار برای این تیم موفق به زدن ۱۶ گل شد و توانست با شش پاس گل عنوان دوم بهترین پاسور لیگ شانزدهم را نیز به خود اختصاص دهد تا در نهایت به جمع لژیونرهای ایرانی بپیوندد. او در نخستین فصل حضورش در شارلروا هم کارنامه پرباری از خود در بلژیک برجای گذاشت و هم خوب گل می‌زد هم پاسور خوبی بود و در نهایت در تیم منتخب آن فصل بلژیک قرار گرفت و نامزد کسب جایزه «گاو طلایی» شد؛ جایزه‌ای که هر ساله در آن کشور اروپایی به بهترین گلزن ژوپیر لیگ داده می‌شود اما انگار موتورگلزنی و گلسازی این بازیکن در پایان همان فصل اول در اروپا خاموش شد و در نهایت این بازیکن پس از ۵ سال به ایران بازگشت. او حالا پس از ۲ سال حضور دوباره در لیگ برتر تصمیم گرفته به روزهای اوجش در لیگ شانزدهم بازگردد.
اگرچه این مهاجم کرمانشاهی در آن زمان ۲۵ ساله بود اما او این روزها ثابت کرده که ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است و او می‌خواهد در ۳۲ سالگی دوباره به مهاجمی تبدیل شود که هروقت پا به توپ شود لرزه بر اندام مدافعان حریف بیاندازد. اولین گلزن سپاهان در لیگ ۲۴ و اولین گلزن طلایی پوشان در رقابت‌های حذفی علاوه بر ۴ گلی که در مدت کم حضورش در مستطیل سبز برای سپاهان به ثمر رسانده، ۲ پاس گل هم به نام خود ثبت کرده، خدا را چه دیدید شاید حضور پاتریس کارترون روی نیمکت طلایی پوشان ورق را به نفع ستاره کرمانشاهی سپاهان برگرداند. باید منتظر ماند و دید کاوه که در بدو حضور این سرمربی فرانسوی در سپاهان دوباره پایش به گل باز شد می‌تواند اعتماد جانشین مورایس را برای حضور بیشتر در میادین به دست آورد؟ آیا این مهاجم با تجربه در نهایت می‌تواند با ربودن گوی سبقت از همتایان جوان خود در لیگ برتر برای اولین بار صاحب کفش طلای این رقابت ها شود؟
هرچه که هست قیام کاوه برای بازگشت به روزهای اوج که در ۳۲ سالگی استارت خورده اگر در ادامه راه فروکش نکند و او درفش طلایی اش را زمین نگذارد، می‌تواند نویدبخش روزهای درخشان برای سپاهان باشد.
مرضیه غفاریان
