صدای برخورد چرخ های اسکیت با زمین همراه با تکرار حرکات سرعتی اسکیت سواران ملی پوش اصفهانی در سالن موهبت در ورزشگاه آزادی امیرآباد نجفآباد طنین انداز شده است. اینجا خانه قهرمانانی است که نام ایران را در جهان اسکیت فری استایل پرآوازه کرده اند و قرار است فردا در مسابقات اسکیت قهرمانی آسیا در کره جنوبی باز هم برای کشورمان افتخارآفرینی کنند. رومینا سالک که ۲ سال پیش در بازیهای آسیایی هانگژو در ماده اسکیت فری استایل با ثبت رکورد۴٫۲۵۴ ثانیه توانست رکورد انفرادی جهان را بشکند اما از دستیابی به مدال بازماند، چندروز پیش گردن آویز طلای جهان را از ایتالیا به ارمغان آورد. این ملی پوش ۲۰ ساله در گفتگوی اختصاصی با «زاینده رود» از عشق و علاقه وافرش به رکوردزنی در این رشته پرده برداشت؛ امیرمحمد سواری از شکستهایی که چشیده و اشک هایی که ریخته تا پله پله به قله موفقیت برسد برایمان گفت و هم تیمی او رضا لسانی هم گله مند بود که پس از ۱۱ سال تلاش و کسب مدال های رنگارنگ بین المللی و بالابردن پرچم کشورمان در آن سوی مرزها، همچنان دغدغه سربازی دارد. در دل همین سالن، دختران نوجوانی مثل ریحانه مصطفایی و پریناز ذکریا نیز رؤیای بر گردن آویختن مدالهای آسیایی و جهانی را در سر می پرورانند. گفتوگوهایی که در ادامه می خوانید پنجره ای است رو به دنیای تلاش، سختی ها و امیدهای قهرمانان دیروز و فردای کشورمان در رشته مهیج اسکیت فری استایل که هر یک با عشق و پشتکار، می خواهند آینده ای روشن برای اسکیت ایران بسازند و قهرمان بعدی باشند.
*****
رومینا سالک، قهرمان کاپ جهانی اینلاین فری استایل ایتالیا:
حتی اگر ۱۲ هزار سال هم ادامه بدهم، باز عاشق رکوردزنی هستم
- رومینا دو سال پیش در بازی های آسیایی رکورد زدی ولی مدال نگرفتی…
بله، متأسفانه به دلیل خطایی که داور از من گرفت. اگر آن خطا گرفته نمیشد، مدال طلا را میگرفتم.
- و بالاخره امسال مدال طلای جهان را برگردن آویختی، چندسال تمرین کردی تا به اینجا رسیدی؟
از سال ۱۳۹۵ بهطور حرفه ای شروع کردم و در این ۹ سال، روزانه حداقل ۴ ساعت تمرین می کردم. و در این مدت هم رکورد جهان را زده ام و هم طلای رقابت های جهانی را به دست آوردم. سال گذشته هم موفق شدم رنک(رتبه) یک جهان را از آن خود کنم.
- این تمرینات روی درس و زندگی تو تأثیر نداشت؟
خب هر کسی اولویتی دارد. اولویت من اسکیت است؛ با این حال، شاید نمراتم ۲۰ نشود ولی وضعیت تحصیلی ام بد هم نیست.
- در آخرین مسابقهای که شرکت کردی، با چند نفر رقابت داشتی؟
دقیق یادم نیست، ولی حدود ۱۵ تا ۲۰ نفر بودند. اما این مسابقه طوری نبود که هرکسی بتواند در آن شرکت کند…
- یعنی چی؟
یعنی سهمیه ای بود و از هرکشور فقط چند نفر مجوز حضور داشتند.
- یعنی تو با مدعیان این رشته رقابت داشتی؟
دقیقاً. ورزشکارانی که جزو و رنکهای برتر جهانی نبودند نمی توانستند در این مسابقات شرکت کنند.
- هدف بعدی ات چیست و در نهایت چه قله ای برای خودت در نظر گرفته ای؟
دوست دارم در هر مسابقه ای که شرکت میکنم بهترین نتیجه را کسب کنم و چندین سال متوالی فقط به فینال راه پیدا کنم.
- یعنی فقط طلا تو را راضی می کند؟
بله.
- سخت ترین مانعی که دراین مسیر در پیش داری چیست؟
راستش در این رشته ما خیلی مانع نداریم…
- غیر از همان موانعی که با اسکیت و در ظرف چند ثانیه آنها را پشت سر می گذاری؟
بله(با خنده). ما زمین مناسب برای تمرین داریم. تنها مشکل من این است که اصفهان زندگی می کنم و محل تمرین ما نجف آباد است و در این هشت نه سال، گاهی مجبور بوده ام روزی یکی دو بار این مسیر را طی کنم. به نظر من مسئولان به رشته اسکیت خیلی بیشتر از اکثر رشته ها بها می دهند چون که رشته ای مدال آور است. خدا را شکر در بهترین شرایط به مسابقات اعزام می شویم و در کل مانع خاصی نداریم فقط از نظر مالی نیاز به حمایت بیشتر داریم که ان شاءا… آن هم حل می شود.
- رومینا! اسکیت ورزشی لاکچری است؟
راستش این رشته کمی گران است. چون لوازم مورد نیاز آن در ایران تولید نمی شود و بیشتر تجهیزات آن از خارج وارد می شود که خب با دلار محاسبه میشود. البته در این دوره چرخ های اسکیت را فدراسیون برای ما خریده است اما سری های قبل خودم یا بچه ها باید آنها را تهیه می کردیم که قیمت هر پک چرخ ششتایی که برای مسابقات نیاز است از حدود ۲۲ میلیون تومان شروع میشود. تازه این چرخ ها فقط برای یک مسابقه جواب میدهند و برای مسابقه بعدی باید تعویض شوند. رشته ما سرعتی است و فقط ۴ ثانیه زمان داری و نمی توانی بگویی حالا با یک چرخ دو مسابقه را انجام می دهم چون دراین رشته اولین اشتباه تو، آخرین اشتباه تو است و ما مجبوریم برای موفقیت همه چیز را ۱۰۰ درصد دقیق و تضمین شده درنظر بگیریم.
- تکرار این مسیر و تمرینات سخت تو را دل زده نکرده؟
راستش هرورزشکاری نمی تواند در رشته ای دوام بیاورد مگر اینکه به آن علاقه داشته باشد. به نظرم من هرکسی که در هر رشته ای قهرمان شده آن ورزش را با جان ودل دوست داشته که توانسته سختی هایش را نادیده بگیرد. به عنوان مثال در همین اسکیت با وجود روزی ۴ ساعت تمرین، آسیب هایی که ممکن است ببینی، بدن سازی های سختی که نیاز است انجام دهی و… فرد عادی نمی تواند دوام بیاورد. هر کسی باید رشتهای را که به آن علاقه دارد را دنبال کند. اگر علاقه نباشد، ماندن زیر این فشارها غیرممکن است. من هم عاشق این رشته هستم، به همین دلیل انگیزه و انرژی لازم را پیدا میکنم.
- از کجا فهمیدی به این رشته علاقه داری؟
از بچگی عاشق ورزش بودم در مدرسه هم درس تربیت بدنی را بیشتر از همه دوست داشتم. راستش خانواده ام مرا در کلاسهای مختلف ورزشی ثبت نام کردند. من در کلاس های والیبال، بسکتبال، شنا و تکواندو هم شرکت کردم، ولی هیچکدام از این ورزش ها مرا جذب نکرد. تا اینکه یک روز به کلاس اسکیت رفتم و حس کردم این همان چیزی است که دوست دارم. من مدام دوست داشتم رکورد بزنم و می دانم ۱۲ هزار سال هم که ادامه دهم باز هم دوست دارم رکوردزنی کنم.
- گفتی ۱۲ هزار سال، فکر می کنی تا چه سنی میتوانی به حضور در این رشته به صورت حرفه ای ادامه بدهی؟
هرچه بیشتر بهتر، چون روحیه و انرژی که از این ورزش می گیرم با هیچ چیز و هیچ جای دیگر برایم قابل مقایسه نیست. ولی نهایتاً این رشته را میتوان تا حدود ۳۰ سالگی ادامه داد، آن هم اگر شرایط بدنی خوب باشد. چون خیلی از بچه ها از بیست و پنج بیست و شش سالگی آن را ترک کرده اند.
*****
امیرمحمد سواری، قهرمان کاپ جهانی اینلاین فری استایل ایتالیا:
پلهپله و پس از اشک ها و شکست ها به موفقیت رسیدیم
- برای اینکه به قهرمانی در مسابقات جهانی برسید چند سال تمرین کردید؟
من از ۷ سالگی اسکیت را و از ۱۱ سالگی نیز اسکیت فریاستایل را شروع کردم. ۱۵ سالگی عضو تیم ملی شدم و در همان سال در اولین اعزام، برنز آسیا را گرفتم و در حال حاضر که ۲۴ سال دارم، ۱۰ سال سابقه حضور در تیم ملی را دارم. در این سال ها یک مدال طلای جهانی، یک نقره جهانی، یک برنز آسیا و ۱۰ مدال کاپ آزادم کسب کرده ام.
- راز موفقیت شما در این سال ها چه بوده؟
ببینید! فری استایل رشته خیلی جالبی است، سریعترین رشته دنیاست از نظر من. اگر دقت کنید در جهان فقط بازیکنان دوی ۱۰۰ متر هستند که در ۱۰ ثانیه رکورد می زنند، این در حالی است که رشته ما در کل ۲۸ متر است و برای طی کردن این ۲۸ متر در کمترین زمان باید فاکتورهایی چون قدرت بدنی، چابکی، قدرت ذهنی و تکنیک اسکیت را در کنار هم داشته باشی. تکنیک اسکیت مهمترین فاکتور است و فاکتور دیگر هنر مسابقه دادن است. برای اینکه در این رشته بتوانی موفق شوی باید تمام این ویژگی ها را داشته باشی. و قطعاً اینها در این ده یازده سالی که ما عضو تیم ملی بودیم و با تمرین و ممارست به دست آمده و هیچیک از آنها یک شبه به دست نیامده است.
- منظورت از هنر مسابقه دادن چیست؟
یعنی دوری از استرس و آشنایی با جو مسابقه. من و رضا از چهارده پانزده سالگی عضو تیم ملی شدیم و در مسابقات زیادی شرکت کردیم و همین موضوع باعث شده که بیشتر با شرایط و فضای مسابقات آشنا شویم و یاد بگیریم چطور خودمان را مدیریت کنیم.
- یعنی همین کسب تجربه یکی از علل موفقیت شما بوده؟
بله، دقیقاً! ما در همه مسابقات برنده هم نشدیم و گرنه حالا تعداد مدال هایمان دو سه برابر بود. ما پشت این موفقیتهای که به دست آوردیم، کلی باخت داشتیم، کلی اشک ریختیم، کلی تلاش کردیم تا بتوانیم به مسابقات اعزام شویم. ما کمکم شروع کردیم. اول تلاش کردیم تا در مسابقات استانی دیده شویم، بعد از آن به مسابقات کشوری و همچنین رقابت های انتخابی تیم ملی راه یافتیم. ما ذرهذره شروع کردیم و پلهپله بالا آمدیم تا به اینجا رسیدیم.
- همه آن باخت ها به نوعی سکوی پرش شما شد…
۱۰۰ درصد. مگر می شود بازیکنی باخت نداشته باشد؟ این باختها درسهای بزرگی به ما دادند. می دانید رشته ما خیلی جالب است به قول مربیمان بعدها مردم بیشتر با ماهیت این رشته آشنا می شوند. فری استایل سریع ترین رشته ورزشی جهان است. بخاطر همین خیلی پیشرفت کرده و خیلی این روزها مورد توجه قرار گرفته است. این رشته در المپیک آسیایی هانگژو جزو شش رشته هیجان انگیز بود.
- از چه نظر؟
برای مخاطبان و هواداران ورزشی هیجان انگیز بود چون استرس آن خیلی بالاست؛ گاهی تایم ما و رقبایمان تا هزارم ثانیه با هم یکی می شود و این خیلی جالب و قشنگ و یکی از جذابیت های این رشته است. این رشته خیلی سریع مجوز حضور در بازی های آسیایی را به دست آورد و جزو بازی های غیر المپیکی هم شده و ما کمتر از ۲۵ روز برای حضور در این مسابقات دیگر در چین باید رقابت کنیم.
- سقف آرزوی شما در این رشته کجاست؟ با توجه به مدالهای متعددتان، به نظر میرسد بخش زیادی از مسیر را طی کردهاید.
خب در حقیقت ما این روزها آرزوهایمان را زندگی می کنیم. عشق ما همین اسکیت است؛ اینکه برویم مسابقه بدهیم، رکورد بزنیم و مدال بگیریم.
- این تکرار باعث دل زدگی شما نشده؟
نه برعکس، انگار وقتی که اینها نباشد چیزی در زندگی ما کم است. ضمن اینکه همانطور که گفتم از همان اول راه مدال نگرفتیم، خیلی باخت دادیم، خیلی زجر کشیدیم؛ ما همه جور سختی به جان خریدیم از مصدومیت گرفته تا اعزام نشدن به دلیل کرونا و…
- و با وجود همه این دشواری ها فقط عشق بوده که شما را ثابت قدم در این رشته نگه داشته؟
۱۰۰ در صد عشق بوده، چون این رشته مثل فوتبال که پول و در آمدزایی ندارد…
- به نظر برعکس، شما برای حضور در این رشته باید هزینه هم بکنید.
بله، خانواده های ما خیلی خیلی هزینه کردند برای ما که موفق شویم و همه جوره هوای ما را داشتند که من خیلی از آنها تشکر می کنم.
- این هزینه کرد در موفقیت در این رشته چقدر تأثیر دارد؛ آیا استعداد هم به همان اندازه تأمین تجهیزات مورد نیاز، اهمیت دارد؟
۱۰۰ در صد استعداد مهم است. فری استایل نسبت به باقی رشته های اسکیت هم فضای تمرینی محدودتر و هم امکانات کمتری نیاز دارد و این یکی از فاکتورهای مثبت آن است که بیشتر مردم می توانند با تهیه یک جفت کفش اسکیت و چرخ و فرم به آن بپردازند.
- یعنی نسبت به ورزش های پرهزینه این ورزش در رده های پایین تر است؟
نه، فری استایل اصلاً ورزش پر هزینه ای نیست.
*****
رضا لسانی، صاحب مدال نقره کاپ جهانی اینلاین فری استایل:
تمام افتخارات این رشته را به دست آورده ام، اما هنوز از سربازی معاف نشده ام
- چند سال تمرین کردید تا به این جایگاه رسیدید؟
از ۷ سالگی شروع کردم و الان هجده نوزده سال است که تمرین می کنم. ۱۱ سال سابقه حضور در تیم ملی با کسب ۱۱ مدال برونمرزی دارم از طلای و برنز جهانی گرفته تا طلا و نقره آسیایی و…
- کلید موفقیت شما در این رشته چه بوده؟
بستگی به تلاش شما دارد. تجربه و همه جانبه بودن در تمرینات هم در این زمینه مهم است.
- همه جانبه بودن یعنی چی؟
یعنی اینکه فقط روی یک چیز تمرکز نکنی؛ یعنی قدرت بدنی داشته باشی و روی تمرکز و آمادگی روحی روانی خودت هم کار کنی، چابک باشی، تمرینات تخصصی، وزنه زدن و… نیز در کنار تمرین اسکیت انجام دهی. تغذیه مناسب و استراحت کافی داشته باشی. همه این فاکتورها در کنار هم برای رسیدن به موفقیت نیاز است.
- هزینه و سرمایه چقدر برای موفقیت در این رشته تأثیر دارد؟
ببینید، این رشته آنچنان به هزینه نیاز ندارد. در نهایت با حدود ۳۰ میلیون تومان می توان سه چهار سال در این رشته فعالیت کرد. در رشته ما سنسور و زمان وجود دارد، داور نشسته، تماشاچی هست و همه با چشم خودشان می بینند که چه کسی جلوتر و بهتر بوده و سند وجود دارد و با دخالت هیچکس نمی توان بازیکنی را بالاتر برد. مثلاً در فوتبال نظر مربی برای انتخاب بازیکن برتر بیشتر اهمیت دارد ولی اینجا زمان، برترین ورزشکار را تعیین می کند.
- و مهمترین دغدغه شما در این رشته؟
سربازی. در بیشتر رشته های ورزشی گاهی افرادی با رتبه ۵ آسیایی هم از سربازی معاف شده اند. من رکورد جهان را در رشته خودم زده ام، طلای آسیا و جهان را کسب کرده ام. رنک یک جهان شده ام و در واقع هر افتخاری بوده در رشته خودم به دست آورده ام اما هنوز پرونده معافیت من از سربازی روی میز است و حل نشده. این موضوع در اعزام ها هم مشکل زیادی برای ما ایجاد می کند.
*****
پریناز ذکریا:
می خواهم رکورددار کسب مدال در رشته فری استایل شوم
- اولین بار است که قرار است به مسابقات برون مرزی اعزام شوی؟
من ۱۶ سال دارم و سال گذشته هم به مسابقات اسکیت در ایتالیا اعزام شدم و به مقام پنجم رسیدم و امسال هم به صورت جدی در تمرینات تیم ملی شرکت کردم.
- و فکر می کنی در رقابت های پیش رو به مدال می رسی؟
من همه تلاشم را کرده ام و در این مدت، مربیام آقای حبیبآبادی هم کمک زیادی به من کرده است و تمام تلاشم را خواهم کرد که مدال بیاورم.
- در کل چندسال است تمرین می کنی؟
حدوداً ۴ سال است که به صورت حرفه ای و جدی تمرین میکنم. تمرینات روزانه ام بسیار فشرده است؛ کمترین تمرین ما در سالن حدود ۳ ساعت و نیم تا ۴ ساعت طول میکشد و علاوه بر آن، تمرینات اضافی مثل تمرین پیست و وزنهزدن هم داریم و اولین مسابقهای که شرکت کردم سال ۱۴۰۰، همزمان با دوران کرونا بود.
- راز موفقیت در این رشته چیست؟
اول از همه دیسیپلین و نظم خیلی مهم است. بعد از آن انگیزه و داشتن پشتیبان نقش بزرگی دارد. من مربیام را دلیل اصلی پیشرفتم میدانم.
- چه قلهای برای خودت در نظر گرفتی در این مسیر؟
هدفم این است که در ده پانزده سال آینده بیشترین تعداد مدال ایران را در این رشته کسب کنم؛ یعنی مدالهایم بیشتر از همه کسانی باشد که تا امروز در این رشته بودهاند.
- یعنی میخواهی از همه رقبایت جلو بزنی؟
بله، دوست دارم از همه بچههایی که قبلاً بوده اند و مدال گرفته اند، جلوتر باشم.
- پریناز، چرا گفتی ده پانزده سال؛ یعنی بعد از آن نمیخواهی در این رشته بمانی؟
خب، سقف این رشته نهایتاً تا حدود ۳۰ سالگی است. چون رشته ما خیلی سرعتی است و با گذر زمان، جهش و چابکی ورزشکار کم میشود. به همین دلیل معمولاً تا ۳۰ سالگی بیشتر نمیتوان ادامه داد.
- دغدغه شما در این رشته چیست؟
دغدغه خاصی ندارم، چون تیمی که در آن تمرین میکنم از بهترینهای ایران تشکیل شده و تمریناتمان در نجفآباد است. من هم اهل نجفآبادم و مربی تیم ملی هم آقای حبیبآبادی هم اهل نجف آباد است. فقط کمی مشکلات مالی است، که انشاءا… با حمایت هایی که از ما می شود و به خصوص با پشتیبانی آقای حبیبآبادی حل میشود.
*****
ریحانه مصطفایی:
رؤیای من قهرمانی در المپیک کوچک است
- ریحانه پس از چند سال تمرین به مسابقات آسیایی در کره اعزام می شوی؟
من ۱۶ سال دارم. پنج سال است که به صورت حرفهای وارد این آکادمی شدم و قبلاً روزی ۲ ساعت تمرین داشتم اما حالا که قرار است برای اولین بار در بخش بازیکن دختر زیر ۱۹ سال در رقابت های قهرمانی آسیا شرکت کنم روزی پنج شش ساعت تمرین میکنم.
- بزرگترین چالش شما در این رشته چیست؟
مدیریت ذهن بیشتر از تکنیک در این رشته مهم است. چون ذهن ما مدام با خودش جنگ دارد. اسکیت فری استایل یک رشته ورزشی فوق سریع است و ما باید در لحظه هم همه توان خود را بگذاریم و هم کاملاً تمرکز داشته باشیم روی کار. وقتی مانعها را دور میزنیم، اگر به چیزی جز همان لحظه فکر کنیم، خطا خواهیم کرد. باید تمام حواسمان همانجا باشد در همان لحظه.
- روی تابلویی در ویترین افتخارات باشگاه نوشته «قهرمان بعدی کیست» فکر میکنی در مسابقات پیش رو قهرمان بعدی تو باشی؟
بله، قطعاً.
- خب بعد از رسیدن به قهرمانی چه هدفی داری؟ چه قله ای برای خودت در این مسیر در نظر گرفته ای ؟
خب ما هدف آخری نداریم. بعد از هر مسابقه، مسابقه بعدی هدف میشود. بزرگترین هدف من شرکت در المیپک کوچک است که رشتهما امسال برای اولین بار در آن حضور خواهد داشت اما من نمیتوانم در آن شرکت کنم و هدفم این است که در دوره بعدی با شرکت در آن مدال کسب کنم.
- چرا امسال نمیتوانی شرکت کنی؟
چون سال گذشته برای این مسابقات رقابت انتخابی گذاشتند و ترانه احمدی و رومینا سالک موفق شدند دو سهمیه بانوان در این رشته را به خود اختصاص دهند.
- اگر به عقب برگردی؛ به همان ۵ سال پیش که این رشته را شروع کردی آیا دوباره در همین مسیر قدم می گذاری؟
بله، خیلی قوی تر و در بسیاری از جاها قطعاً بهتر عمل خواهم کرد.
- چه چیزی باعث می شود با این قطعیت تصمیم بگیری این راه را ادامه بدهی؟
شاید عشقی که به این رشته و امیدی که به هدفمان داریم مهمترین دلیل باشد. خب شاید حضور در تمرینات برای بچههایی که از همین اطراف نجف آباد هستند راحت تر باشد اما برای فردی مانند من که روزی چندین ساعت باید راه اصفهان- نجف آباد را برای حضور در تمرینات صبح و عصر طی کنم ،کمی سخت تر است؛ هم برای خودم هم خانواده ام. خب این کاری است تکراری اما تو میتوانی هر روز در آن چیز جدیدی پیدا کنی این بستگی به خودت دارد.
- چه امکاناتی برای این رشته نیاز است و چقدر باید هزینه کرد؟
این رشته، رشته خیلی گرانی است و معمولاً افراد با توان مالی بالا میتوانند در آن دوام بیاورند؛ چون مثلاً هر پک چرخ بیش از ۱۰ میلیون تومان قیمت دارد و بهطور کلی تجهیزات این رشته بسیار گران هستند؛ با این حال، خوشبختانه فدراسیون، هیئت اسکیت استان و هیئت اسکیت نجفآباد به ما کمک کرده اند و چرخها را تهیه کردهاند و از این بابت خیالمان راحت است. وگرنه پیش از این، قبل از مسابقات همیشه بابت تأمین چرخ و تجهیزات استرس داشتیم، چون هم قیمتها بالاست و هم پیدا کردن تجهیزات اصلی در ایران دشوار است.
مرضیه غفاریان
