پسر بوشهری فوتبال ایران که روزی رؤیای درخشش در سانتیاگو برنابئو را در سر داشت، روز یکشنبه در آتن فرود آمد در حالی که لبخندی بر لب داشت؛ اما کیست که نداند این لبخند همچون نقابی بر چهره فوتبالیستی تبعیدی که فرسنگها از ورزشگاه رؤیایی خود فاصله گرفته، حال و روز واقعی او را می پوشاند. پربیراه نیست اگر مدعی شویم این دوری از فصل پیش کلید خورد، درست از همان روزی که مهدی طارمی راهی ایتالیا شد. مهاجمی که از ۶ سالگی خود را در پیراهن رئال تصور میکرد پس از آقایگلی در پرتغال تصمیم گرفت پیراهن اینترمیلان را بپوشد. مهدی و هوادارانش امیدوار بودند با درخشش در جمع نراتزوری ها یک گام به آرزوی کودکی اش نزدیک تر شود؛ اما نشد آنچه پسربوشهری فوتبال ایران انتظارش را می کشید و حضور در اینتر و ناکامی در این تیم به قیمت بر باد رفتن و از یاد بردن رؤیای حضور در برنابئو برایش تمام شد.
با این حال مهدی طارمی چاره ای ندارد جز اینکه از حضور در سوپرلیگ یونان ابراز خوشحالی کند. چرا که نه؟ او حالا یک ماه و ۱۳ روز پس از فوت کردن شمع تولد ۳۳ سالگی اش و مدتها پس از اینکه ساک به دست دم در خروج از باشگاه ایتالیایی سرگردان بود تکلیفش روشن شده و حتی دوباره فرصت درخشش پیدا کرده است؛ ستاره خط حمله تیم ملی ایران با عملکرد ضعیف خود در فصل پیش ( ۳ گل و ۹ پاس گل در ۱۸۸۷ دقیقه) زیر فشار انتقادها خُرد شد و حالا حضور در ورزشگاه کارایسکاکیس و در جمع سفید و قرمزپوشان المپیاکوس میتواند برای او برای او به مثابه پناهگاه باشد؛ پناهگاهی برای سنگر گرفتن در برابر آماج تیغ تیز انتقادات با بازسازی اعتمادبهنفس خود. طارمی می تواند با درخشش در خط حمله مدافع عنوان قهرمانی سوپرلیگ یونان به روزهای اوجش بازگردد و با به رخ کشیدن دوباره توانایی های خود بر زبان منتقدان مُهر خاموشی بزند. علاوه بر این، المپیاکوس یکی از پرطرفدارترین تیم های یونان است و برای بازیکنی که روزی روزگاری با درخشش در خط حمله پرسپولیس و همچنین با گلزنی های متعدد برای پورتو یکصدا از روی سکوها نام خود را می شنید، بازگشت به چنین محیطی این بار در بندر پیرائوس میتواند همچون موتور محرکه، او را به پیش براند.
از اینها گذشته خبر رسیده که این باشگاه یونانی متعهد شده به ازای انعقاد قراردادی ۲ ساله، در هر سال بیش از ۲ میلیون یورو از جیب مبارک خود به این بازیکن ایرانی پرداخت کند. بدون شک این دستمزد چشمگیر برای بازیکنی ۳۳ ساله وسوسه برانگیز است و به تنهایی می تواند عاملی باشد برای برانگیختن حس خوشحالی برای او؛ ولو اینکه به قیمت دنده معکوس از سری A به سوپرلیگ یونان هم تمام شده باشد؛ آن هم برای بازیکنی که از باشگاه خود رانده شده بود و هیچ باشگاهی هم حاضر نبود برای به خدمت درآوردن او زیر بار مبلغ درخواستی اینتری ها برود؛ اما حالا کرسی نشینان المپیاکوس راضی شده اند برای افزودن طارمی به خط حمله تیمشان ۲ میلیون یورو هم به همتایان خود در باشگاه ایتالیایی بپردازند. چرا که آنها خاطره خوشی از حضور بازیکنان ایرانی در یونان دارند؛ چه اینکه پیش از طارمی، کریم انصاری فرد نیز سابقه پوشیدن پیراهن سفید و قرمز این تیم را در کارنامه دارد و با آنها قهرمانی در سال ۲۰۱۷ در یونان را هم تجربه کرده، علاوه بر آن احسان حاج صفی هم شش هفت سال پیش به مدت ۶ ماه برای المپیاکوس به میدان رفته و یک گل در این مدت کم برای این تیم به ثمر رسانده است.
همه اینها برای رضایت دو طرف این معامله که دوسر برد به نظر می رسد کافی است؛ با همه اینها فوتبال است و غیرقابل پیش بینی ترین ورزش دنیا. باید منتظر بمانیم و ببینیم طارمی در خط حمله المپیاکوس و در کنار بازیکنانی چون الکعبی و یارمچوک موفق به تکرار روزهای خوشش در پورتو و پرسپولیس می شود؟ یا اینکه لبخند حک شده بر لب پسربوشهری فوتبال ایران در زمان ورود به باشگاه یونانی؛ ولو تصنعی، با ادامه ناکامی های او رفته رفته از چهره اش محو خواهد شد؟
مرضیه غفاریان
