مرتضی تبریزی فیلش یاد هندوستان نکرده است؟ آیا این مهاجم همدانی که قراردادش را با سبزپوشان اراکی تمدید نکرده هوای بازگشت به اصفهان و حضور در جمع سبزپوشان این دیار به سرش نزده است؟ کم نبوده اند بازیکنانی که همچون تبریزی پس از درخشش در تیم ذوب آهن از اصفهان کوچ کردند اما هرگز موفق به تکرار روزهای درخشان خود در تیم جدید نشدند. در این بین برخی از آنها به امید بازگشت به روزهای اوج خود دوباره به جمع سبزپوشان اصفهانی بازگشتند؛ اما نه ثمره ای از این حضور دوباره عاید آنها شد و نه ذوب آهن به یمن بازگشت این ستاره ها بهره ای برد. مهمترین علت آن هم این بود که این مهره های تأثیرگذار وقتی همه دورهای خود را در لیگ برتر با حضور در سایر تیم های حاضر در این رقابت ها می زدند و وقتی پا به سن می گذاشتند یکباره فیلشان یاد هندوستان(شما بخوانید ذوب آهن) می کرد.
با این تفاسیر هیچ بعید نیست که با اینکه هیچ خبری درباره اظهار علاقه تبریزی به بازگشت به ذوب آهن و حضورش در خط حمله این تیم اصفهانی روی خروجی خبرگزاری ها قرارنگرفته، اگر او با پیشنهاد از سوی سبزپوشان مواجه شود پیشنهاد تیم سابق خود را رد کند. کجا برای این مهاجم ۳۳ ساله بهتر از ذوب آهن؟! به هر حال هرچه نباشد حضور در این تیم اصفهانی خاطره خوش روزهای درخشان او در خط آتش گاندوها را برایش زنده خواهد کرد، روزهایی که با گشودن سنگر رقبای سبزپوشان، نامی برای خود دست و پا کرده بود و سرخابی های پایتخت برای خریدن او سرو دست می شکستند. در نهایت هم پس از ایستادن در رده دوم برترین گلزنان لیگ هفدهم، در بازار تابستانی لیگ هجدهم با اینکه گزینه خرید پرسپولیس هم بود راهی استقلال شد و دو سال نه چندان موفق را در این تیم تهرانی سپری کرد. جالب آنجاست که یکی از برترین گلزنان لیگ برتر که در هر بازی بوی گل می داد در دومین فصل حضورش در جمع آبی پوشان پایتخت حتی یک بار هم پایش به گلزنی باز نشد.
با همه اینها تبریزی شانس آورد که امیر قلعه نویی سکاندار سابق گل گهر برای تقویت خط حمله تیم سیرجانی دست روی این مهاجم گلنزن(۱) گذاشت. تبریزی اما در ترکیب تیم ژنرال، (سرمربی ای که به احیای ستاره های خاموش شهره است)، هم درخششی نداشت! او طی دو فصل حضور در سیرجان و در ۳۷ باری که با پیراهن گل گهر به میدان رفت فقط ۵ گل به ثمر رساند. تبریزی فصل گذشته راهی اراک شد تا این بار شانس خود را در جمع شاگردان مجتبی حسینی امتحان کند. با اینکه او شانس نیاورد و در هفته یازدهم در دقیقه ۷۱ بازی آلومینیوم سازان با خودروسازان به دلیل آسیب دیدگی رباط صلیبی فصل را از دست داد اما پیش از آن هم و در ۹۴۹ دقیقه ای که برای نماینده اراک در لیگ برتر به میدان رفته بود یک پاس گل تنها نقطه مثبت کارنامه اش به شمار می رفت.
مهره هجومی خطرناک گاندوها که در ۵ فصل حضورش در جمع سبزپوشان اصفهانی آنقدر درخشیده بود که درخشش او چشم مدعیان لیگ را به خود جلب کرده بود، مهاجمی که هر وقت در خط حمله ذوب قرار می گرفت مدافعان حریف را به دردسر می انداخت حالا یکی از بی آزارترین مهاجمان لیگ شده است. به نظر به همین دلیل هم هست که سکاندار جوان سبزپوشان اراکی با وجود رهایی تبریزی از بند مصدومیت تمایلی به تمدید قرارداد با مهاجم پیشین سبزپوشان اصفهانی از خود نشان نمی دهد. هیچ بعید نیست این مهاجم همدانی که با پوشیدن پیراهن سبز ذوب آهن از لیگ آزادگان به لیگ برتر آمد حالا با ترک تیم سبزپوش اراکی دوباره راهی لیگ آزادگان شود. حتی اگر تبریزی هم فیلش یاد هندوستان کند، بعید است مسئولان این باشگاه اصفهانی بخواهند همچون برخی همتایان سابق خود در این تیم اصفهانی برای این سبزپوش سابق فرش قرمز پهن کنند، چرا که هم سن و سال تبریزی اجازه این آزمون و خطا را به ذوب آهنی ها نمی دهد هم بعید است محمد ربیعی برای تقویت خط حمله گاندوها جایی در ارنج خود برای مهاجمی که مدتهاست طلسم شده داشته باشد.
شاید اگر برخی ستاره های جوان ذوب آهن هنگام جدایی از این تیم سبزپوش اصفهانی، در تاریخ فوتبال ایران و این باشگاه اصفهانی تورقی می کردند سایه آنها هم به درب خروج از باشگاه ذوب آهن نزدیک نمی شد. تبریزی اولین ستاره سبزی نیست که پس از جدایی عجولانه از ذوب آهن به این سرنوشت دچار شده و تجربه ثابت کرده آخرین مورد هم نخواهد بود.
خبرنگار زاینده رود:مرضیه غفاریان
