تسهیلگر شرکت آب منطقه‌ای استان اصفهان گفت: فرایند جلب مشارکت اجتماعی، روزآمدترین روش برای مدیریت مسائل کلانِ و چندوجهی همچون منابع آب است.
فیروزه سعادتی روز جمعه افزود: برپایی کارگاه‌های تسهیلگری با هدف کمک و هم‌اندیشی جوامع محلی در راستای بهبود برنامه‌ریزی و مدیریت بهینه منابع آب می‌تواند راهگشا باشد.
وی با اشاره به تشکیل نخستین کارگاه از سلسه کارگاه‌های پیش‌بینی شده برای مدیریت منابع آب در شهرستان سمیرم گفت: این کارگاه با تمرکز بر مدیریت بهینه منابع آب حوضه آبریز رودخانه ماربُر و به‌منظور احصاء نظرات شرکت‌کنندگان در ارائه راهکارهای جلب مشارکت جوامع محلی، معرفی ذی‌نفعان و ذی‌مدخلان منابع آب این رودخانه و تعیین و اولویت‌بندی مناطق اثرپذیر از منابع و مصارف این حوضه برگزار شد.
جامعه محلی، دارای حوزه جغرافیایی مشخصی است و نیازهای کمابیش مشترکی دارند و از منابع به نسبت مشترکی بهره می‌برند.
سعادتی ادامه داد: در این کارگاه، مسوولان سمیرم بر لزوم مشارکت گروه‌های مردمی با دستگاه‌های دولتی برای کاهش معضلات مردم فرهنگ مدار این شهرستان تاکید داشتند و با توجه به اثربخشی جوامع محلی، مشارکت‌کنندگان در این فرایند را به ادامه همکاری‌ها تا حصول نتیجه فراخواندند.
به گفته تسهیلگر شرکت آب منطقه‌ای اصفهان، با تجمیع نظرات شرکت‌کنندگان در نخستین کارگاه مشارکت جوامع محلی در مدیریت منابع آب شهرستان سمیرم با تمرکز بر حوضه آبریز رودخانه «ماربُر» در باره چگونگی ادامه روند این کارگاه‌ها هم‌اندیشی شد.
رودخانه ماربر از رودخانه‌های دائمی ایران در شهرستان سمیرم در استان اصفهان است.این رودخانه از ارتفاعات منطقه پادنای شهرستان سمیرم سرچشمه می‌گیرد و به همراه ۲ رودخانه دیگر یعنی «حنا» و «سمیرم» در نزدیک روستای «رودآباد» به هم وصل می‌شود. این رودخانه از محدودی شمال غربی سمیرم در روستای «آب ملخ» خارج شده و پس از این منطقه، نام رودخانه از ماربر به رودخانه «خِرسان» تغییر می‌یابد. این رود پس از عبور از تنگ خرسان به رودخانه «بشار» استان کهگیلویه و بویر احمد وصل می‌شود و یکی از سرشاخه‌های اصلی رود کارون را تشکیل می‌دهد.
شهرستان سمیرم در ۱۶۵ کیلومتری جنوب شهر اصفهان و در کوهپایه‌های شرقی رشته کوه‌های زاگرس واقع شده است.
تشدید بحران آب ناشی از خشکسالی متناوب چند ساله اخیر بر اهمیت مدیریت منابع آب بویژه در نواحی خشک کشور نظیر استان اصفهان افزوده است.
به اعتقاد کارشناسان، پیش‌شرط مدیریت منابع آب توجه به مبانی مشارکتی آن است و یکی از کلیدهای اساسی برای برنامه‌ریزی و مدیریت مصارف آب، در نظرگرفتن و مشارکت‌دادن بخش‌های مختلف مردمی و خصوصی در این عرصه است و بدون نقش‌آفرینی مردم، ذی‌نفعان و ذی‌مدخلان امکان بهینه‌سازی مدیریت مصارف آب ممکن نیست.
پویاسازی، ظرفیت‌سازی و کاراسازی در مدل مشارکتی شکل می‌گیرد و با استفاده از این مدل می‌توان بهترین تصمیم را در حساس‌ترین زمان ممکن اتخاذ کرد.
