بنا به گفته رئیس فدراسیون امروز درباره شروع لیگ برتر تصمیم گیری می شود اما آیا بنا به رسم چند فصل اخیر باز هم هواداران تیم های اصفهانی همزمان به صدا در آمدن سوت آغاز این رقابت ها باید منتظر شروع طوفانی سپاهان و غول کشی ذوب آهن و در نهایت ناکامی این دو تیم باشند؟ چند فصل است که این عادت دو نماینده دیار زاینده رود شده است. از یک طرف ارتش طلایی اصفهان با گام های محکم پای به میدان می گذارد و چندین هفته متوالی مقتدرانه بر صدر تکیه می زند اما در ادامه و به ویژه در پایان این رقابت ها کم می آورد و گوی و میدان را به رقبا واگذار می کند. این فرمان لغزان، یک دهه است سپاهان را از دستیابی به جام دور نگه داشته؛ تیمی همیشه مدعی با رؤیایی تعبیر نشده. به نظر می رسد مسیر قهرمانی در سپاهان نصفه نیمه طراحی شده است. در سوی دیگر اما همشهری سبزپوش طلایی های اصفهان به ویژه در دو فصل گذشته با چنگ و دندان در برابر حریفان تا بن دندان مسلح خود ظاهر شده و از آنها امتیاز گرفته؛ اما همین ذوب‌آهنِ غول کش، در برابر تیم‌های قعرنشین یا کم نام‌ونشان تر، به راحتی آب خوردن امتیاز از دست می‌دهد. گویی تمام تمرکز تاکتیکی و ذهنی گاندوها به صف‌آرایی مقابل مدعیان معطوف شده است؛ بر همین اساس، در فصول گذشته سپاهان، با وجود شروعی کوبنده، جامی را که در هفته‌های نخست دو دستی چسبیده بود، در پایان فصل با همان دو دست به رقبا واگذار کرده و گاندوها هم علی‌رغم عملکرد درخشان در برابر رقبای پرآوازه با فراز و نشیب بسیار در سایر بازی ها و انگیزه به مراتب کمتر در برابر تیم های هم تراز یا پایین تر از سطح خود، نهایتاً به ایستادن در جایگاه پنجم یا ششم قناعت کرده است.
فرقی نمی کند شروع لیگ چه روزی باشد، آنچه واضح و مبرهن است اینکه سپاهان و ذوب آهن برای آماده سازی خود در این دوره از رقابت ها بیش از یک ماه فرصت دارند. این روزها دو نماینده اصفهان در لیگ برتر همچون سایر رقبای خود مشغول تجدید قوا در بازار تابستانی هستند. در این بین سپاهان در گام اول اخباری را جایگزین نیازمند کرد تا قفل محکمی بر قفس توری خود زده باشد و بعد هم با جذب چند مهره جوان نشان داد قصد دارد خون تازه ای به رگ های ارتش طلایی اصفهان تزریق کند؛ به ویژه در فاز هجومی. سپاهانی ها هفته گذشته با استعفای کارترون، دوباره سکان هدایت طلایی پوشان را به محرم نویدکیا سپردند.
در مقابل اما ذوب‌آهن کارش را با تغییر روی نیمکت استارت زد و ردای مربیگری سبزپوشان اصفهانی را به تن قاسم حدادی فر پوشاند. اسطوره سبزپوشان هم کارش را در قامت مربیگری این تیم تاکنون با جذب چند مدافع جوان و بازگرداندن احسان پهلوان، هافبک باتجربه ذوبی ها به اصفهان شروع کرده است.
اما در بحبوحه این رفت‌وآمدها و پرکردن سبد خرید طلایی و سبز تیم های اصفهانی بد نیست کرسی‌نشینان و کادر فنی سپاهان و ذوب آهن به چیزی فراتر از ترمیم تیم و خرید بازیکن فکر کنند. بد نیست سردمداران این دو باشگاه این نکته را هم در نظر داشته باشند که در فصل جدید برای آنکه پایان متفاوت و بهتری برای سبزپوشان و زردپوشان نصف جهان رقم بخورد، باید در آغاز کار، تغییرات متفاوتی نیز در لایه های پنهان ذوب آهن و سپاهان صورت پذیرید؛ از تزریق روحیه جنگندگی به کل تیم از ابتدای رقابت ها تا زمانی که سوت پایان لیگ به صدا در می آید گرفته تا ملزم کردن بازیکنان به دوری از حواشی و پرهیز از بهانه تراشی های تکراری. مسئولیت پذیری، تمرکز ذهنی و ثبات در انگیزه، چیزهایی نیستند که صرفاً در تمرینات به دست آیند؛ اینها بیش از هرچیز به آماده سازی روانی نیاز دارند. شاید بد نباشد کنار آن همه سمت پرطمطراق که در ساختار باشگاه‌ها تعریف شده، یک روانشناس هم به کادر تیم ها اضافه شود شاید آنها بتوانند به بازیکنان یادآوری کند برای قهرمانی و نتیجه گیری نه باید درجا زد؛ نباید اشتباهات خود را گردن زمین و زمان انداخت، بلکه باید با مسئولیت پذیری، انگیزه بالا و روحیه ای شکست ناپذیر تا ثانیه آخر جنگید تا یکی پس از دیگری از پله های موفقیت بالا رفت؛ در غیر این صورت، باز در میانه های راه در برهمان پاشنه تکراری خواهد چرخید: سپاهان از لمس جام طلا باز می ماند و ذوب آهن از ایستادن در بین مدعیان.
مرضیه غفاریان
